The Last Station!

دوستان سلام. بعد از مدتی باز اومدم. برای شرکت در یک کنفرانس

به کشور کامبوج و مالزی رفته بودم.

اما یه بار دیگه به آخرین پست سال رسیدیم. این چهارمین نوروز من با شماست.

اما پایان امسال متفاوت تر از هرسال است، چرا که هم سال 1389 و هم دهه پرهیجان 80

به پایان می رسد. امیدوارم سال جدید برای همه شما همراه با شکوفایی اندیشه هاتان

و باز شدن افق های جدید در زندگی تان باشد

و

همچنین واسه خودم که کلی نقشه دارم براش!


نوروز مبارک!

I can hear her paces!

I can hear her paces!
Gentle and light!
Nature becomes fresh in her fragrant appearance.
Trees sprout,
Birds begin singing,
And rivers start singing the life melody…


 

صداي قدم هايش را مي شنوم
آرام و سبك
طبيعت با عطر حضورش تازه مي شود
درختان جوانه مي زنند
پرنده ها نغمه خوان مي شوند
و رودخانه آواز حيات سر مي دهند

 

 

 

Yesterday's frozen and wintry nature becomes like a paradise with her pleasant breeze,
And trees forget all the cold memories on the auspicious arrival of spring.

 

 

 

دنياي بي روح و يخ زده ي ديروز با نسيم دلنشينش چونان بهشت مي شود

 

و درختان تمام خاطرات سرد زمستاني را به يمن ورود بهار از ياد مي برند

 

 

 

I was thinking;
Maybe I am just like this nature.
And until my heart is the prison of bitter memories, it won't host the spring!
My heart shook! How can I forget?
But…forgiveness in not naivety, it’s not forgetfulness…
Forgiveness is a present for our heart, to become weightless, to be peaceful & mellow.
I clean my heart from hatreds and annoyances, to welcome the spring full of affection, love and truthfulness…
Calm and light, like the spring…

 
 

با خود انديشيدم؛
شايد من نيز همانند اين طبيعتم
و قلبم تا زماني كه زندان خاطرات تلخ است، ميزبان بهار نخواهد شد
دلم لرزيد. چگونه فراموش كنم
اما... گذشت سادگي نيست، فراموشي نيست
بخشايش پيشكشي است براي قلب خود، كه سبك شود، كه آرامش يابد
دلم را از كينه ها و رنجش ها مي شويم، تا با وجودي مملو از مهر و پاكي، به استقبال نوروز بيايم
سبك و آرام، چون بهار

چیکار کنیم زبانمون خوب بشه؟

زیاد پیش میاد که از ما میپرسند چیکار کنیم زبانمون خوب بشه؟ من از پایه مشکل دارم، چیکار کنم؟

همه میدونیم که نمیشه یک روش خاص رو تجویز کرد به عنوان تنها راه یادگیری....بسته به اشخاص و 

جامعه روشهای مختلف و متنوعی بر اساس تحقیق پیشنهاد شده است. مطالب جالبی در وبلاگ

دپارتمان زبان انگلیسی دانشگاه تهران یافتم که به نظر من برای زبان آموزان در ایران بسیار مفید است.

اگر ميخواهيد زبان انگليسي (و هر زبان ديگري را) به شكل حرفه اي و صحيح فرا بگيريد اين هفت قانون يادگيري

زبان را به خاطر داشته باشيد و بر اساس آن عمل كنيد:


قانون اول: هميشه جملات و پاراگرافهاي كوتاه را مطالعه و مرور كنيد: حفظ لغت به تنهايي كافي نيست. بله بايستي شما بتوانيد جايگاه لغت در جمله را به شكل صحيح تشخيص دهيد و كاربرد آن ياد بگيريد. به اين منظور بايستي هميشه جملات و پاراگرافهاي كوتاه را مطالعه كنيد. تهيه فهرستي از واژگان و لغات و مرور روزانه آنها در يادگيري زبان هيچ نقشي ندارد و اشتباه بزرگي است كه صرفا بخواهيد لغات و كلمات را از حفظ كنيد. بلكه بايد اين لغات و كلمات را در جملات و پاراگرافها مدام ببينيد و بخوانيد. هر گاه لغت جديدي را مشاهده كرديد، سعي كنيد آن را در قالب جمله قرار دهيد و جملاتي را كه آن لغت در آن قرار دارند را كشف كنيد ( يك روش مفيد: براي اين منظور مي توانيد آن لغت را گوگل جستجو نماييد و متنهايي را كه به كار رفته را چند بار مطالعه كنيد)

ادامه نوشته